از شوق به هوا

به ساعت نگاه می کنم حدود سه نصفه شب است چشم میبندم که مبادا چشمانت را   از یاد برده باشم و طبق عادت کنار پنجره میروم سوسوی چند چراغ مهربان وسایه کشدار شبگردان خمیده و خاکستری گسترده بر حاشیه ها و صدای هیجان انگیز چند سگ و بانگ آسمانی چند خروس از شوق به هوا میپرم چون کودکیم و خوشحال که هنوز معمای سبز رودخانه از دور برایم حل نشده است آری!از شوق به هوا میپرم و خوب می دانم سالهاست که مرده ام                                                                                                   زنده یاد حسین پناهی