تاب تاب عباسی

تاب خوردن زیبا ترین تفریح کودکی٬زیبا ترین تفریحی که هنوز با دیدنش نمی تونم جلوی خودمو بگیرمو میدوم طرفش. 

با شوق...!باشوقی وصف ناپذیر...! 

وقتی سوارش میشی میبردت تا اوج تا رهایی...! 

آزادت میکنه از هر فکری هرچی بیشتر اوج میگیری بیشتر طعم رهایی٬طعم پرواز آزاد پرنده رو میچشی اونوقته که از خودت خجالت میکشی که چرا برای لذت خودت این لذت رو از مرغ عشقات گرفتی...! 

از خودم خجالت میکشم...! 

وقتی همراه با یه آهنگ ملایم تاب میخوری اینقدر غرق افکار آزاد میشی که دلکندن از اون عذابت میده...! 

(امروز یک روز خشن اما زیبای زمستانی هوا با قطرات ریز بارون نمناک شده!باد غوغا میکنه! 

اما...! 

هیچ کدوم نمی تونه لذت تاب خوردن رو از من بگیره...!مثل کودکی ۵ ساله با ذوقی سرشار از کودکی بیتاب برای رسیدن به پارک لحظه شماری میکردم...! 

بیتاب برای رهایی٬بیتاب برای احساس لذت بخش کودکی...! 

تاب تاب عباسی 

خدا منو نندازی ...! 

من امروز دباره همچو کودکیم آزادم...! 

رها...! 

باز میفهمم من هنوز بچه ام...!