یک ساله

آخ جون یکساله شدیم

از شوق به هوا

به ساعت نگاه می کنم حدود سه نصفه شب است چشم میبندم که مبادا چشمانت را   از یاد برده باشم و طبق عادت کنار پنجره میروم سوسوی چند چراغ مهربان وسایه کشدار شبگردان خمیده و خاکستری گسترده بر حاشیه ها و صدای هیجان انگیز چند سگ و بانگ آسمانی چند خروس از شوق به هوا میپرم چون کودکیم و خوشحال که هنوز معمای سبز رودخانه از دور برایم حل نشده است آری!از شوق به هوا میپرم و خوب می دانم سالهاست که مرده ام                                                                                                   زنده یاد حسین پناهی

لحظه های بودنت و نبودنت

چه بی تابانه می خواهمت 
ای دوریت آزمون سخت تلخ زنده بگوری
چه بی تاب تو را طلب می کنم
بر پشت سمندی
گوئی
نوزین
که قرارش نیست 
 

و فاصله
تجربه ئی بیهوده است 
بوی پیرهنت
این جا
و اکنون  
 

کوه ها در فاصله
سردند
دست
در کوچه و بستر
حضور مانوس دست تو را می جوید
و به راه اندیشیدن
یاس را
رج می زند 
 

بی نجوای انگشتانت
فقط ...
و جهان از هر سلامی خالی است 
  

                                                   احمد شاملو .