و مانگ دوساله شد

با تمام دل تنگی هایی که گاه و بی گاه بر سرش ریختیم ٬

با تمام تصمیم هایی که برایش گرفتیم ٬

گاهی درصدد نابودی این خانه برآمدیم و گاهی درصدد بنای بهتر آن ٬

مثل بزرگانی اعقایدمان را بدون توجه به روال زندگیش به او تحمیل کردیم٬ 

و حالا مثل کودکی فقط اعقاید و احساسات ما را بازتاب می کند(کودکان دروغ نمی گویند و از غرور پنهانکاری نمی کنند)اعقاید و احساساتی گاه نومیدانه و گاه اوج گیرانه ٬

سیر تکامل را تا انسان شدن ٬ تا به انسان رساندن... 

 در ادامه راه... 

تولدت مبارک ماه من!